IO #someone tell me what this says, please.

[meegannie]

Un h?ros tr?s discret
Jacques Audiard
Een van de meest enthousiast ontvangen Franse films van de laatste tijd schopte het tot nu toe in Nederland niet verder dan vertoningen in Maison Descartes en in het fake-programma van het Filmfestival Rotterdam. Distributeurs lieten de film, in competitie in Cannes 1996, links liggen. Zelfs een reguliere uitbreng op video zat er niet in, de betere videotheek moet de film via Engeland importeren. Curieus en onterecht, want Un h?ros tr?s discret is een uiterst originele en amusante film, die op dit moment fraai aansluit bij de Hollandse boter op het hoofd als het gaat om het eigen oorlogsverleden. Kort na de bevrijding verlaat een jonge vertegenwoordiger de Franse provincie en vestigt zich in Parijs. Hij raakt in de ban van verzetshelden die tijdens de oorlog in Londen hebben gezeten en weet zich met list en bedrog een plek te verwerven in het joviale veteranencircuit. Niemand kent hem, iedereen denkt dat de ander hem kent. Juist zijn ongebondenheid maakt hem voor de overheid geschikt om te adviseren over het verzetsverleden van anderen en hij krijgt een hoge militaire functie in de bezette Franse zone in Duitsland. Ook daar maakt hij furore met zijn gefingeerde heldendaden, totdat hij door liefde en gewetensnood wordt ontmaskerd. Als raamvertellers in het heden fungeren historici, betrokkenen die destijds bedrogen zijn en de bejaarde 'held' die op zijn leven terugkijkt, stijlvol-ironisch vertolkt door Jean-Louis Trintignant. Het gegeven is prachtig en even absurd als geloofwaardig. Veel van die geloofwaardigheid dankt regisseur Audiard aan hoofdrolspeler Mathieu Kassovitz, die de wat ouwelijke, klassieke sfeer van de film uitstekend aanvoelt. Na La haine was Kassovitz de hoop van de Franse film, maar na zijn ongelooflijke misser Assassin(s) - te zien in Rotterdam, ergernis gegarandeerd - kan hij als regisseur worden afgeschreven. Geen nood, want als acteur heeft Kassovitz, in deze film gesecondeerd door Sandrine Kiberlain en Anouk Grinberg, ongetwijfeld een mooie toekomst. Zonder het effectbejag uit zijn eigen films toont Kassovitz zich een ingetogen variant van Woody Allens Zelig: een kameleon en een fantast, te aandoenlijk om te veroordelen. De wijze waarop hij zonder uitnodiging op een re?nie weet binnen te komen is meesterlijk. De zelfgemaakte held verheft bedrog tot kunst en heeft daar ook achteraf geen moeite mee, want hoort misleiden niet bij het leven?
Mark Duursma

 

[meegannie]

Albert wordt na de oorlog met terugwerkende kracht alsnog lid van het verzet in een originele, gedetailleerde en humoristische speelfilm.

Un h?ros tr?s discret bevat kleine fragmenten van een fake documentaire, waardoor het lijkt alsof de hoofdpersoon echt heeft bestaan. Voor het grootste deel is het echter een speelfilm, met een prachtig gedetailleerd en zorgvuldig doordacht scenario, dat gaat over een bijzondere vervalser. Deze doortimmerde fictievorm die het vervalsen van de realiteit in leven en media aan de orde stelt is ook - en net zo geslaagd - terug te vinden in Tanners Fourbi, die tevens in dit programma draait. Albert Dehousse (Mathieu Kassovitz) is een weinig opvallende jongen uit de provincie die zich al jong bewust werd van de mogelijkheid om je voor iemand anders uit te geven dan je bent. Hij heeft zijn vader nooit gekend en zijn moeder liet hem in de waan dat hij stierf als een oorlogsheld. Als Albert ontdekt dat zijn vader aan de alcohol te gronde ging is hij ontgoocheld, maar ook voorbereid op een groter en perfecter bedrog. Hij maakt een diepgaande studie van de gewoonten, weetjes en tics van verzetsmensen en slaagt erin een 'betere' verzetsman te worden dan zijn voorbeelden. De film is vernuftig, rijk aan details en op een scherpzinnige manier humoristisch. 'Een betrouwbare, intens ironische komedie' (Lisa Nesselson, Variety). In feite gaat fake-verzetsman Albert te werk als een filmmaker die een personage vorm moet geven: hij verzamelt verhalen, locaties en gegevens voor de aankleding, en prikt die aan zijn muur als een scenario in wording. Een leven als een film. (GjZ)

 

[Salome]

it's dutch


and very long

 

[meegannie]

I found a translation for the second one.

Does the first one say anything about history or about anything other than a summary of the plot of the film?

 

[Salome]

just the plot of the movie and a bit about "Kassovitz"

not really anything about its history though

 

[KhanadaRhodes]

i pictured the swedish chef saying all that, then i noticed it was dutch, and now my head hurts.

 

[beli]

via Babel:

Un h?ros tr?s discret Jacques Audiard of most enthusiastic does not receive French films of the last time kicked it so far in the Netherlands further then vertoningen in Maison Descartes and in fake-programma of the film festival the Rotterdam. Distributors let the film lie, in competition in Cannes 1996, left. Even regular do not bring out on video zat, the better video library must import the film by means of United Kingdom. Curiously and undeserved, because Un h?ros tr?s discret are an extremely original and amusing film, which at this moment fraai connects at Dutch butter on the head if it concerns its own war past. Shortly after the release a young representative leaves the French province and establishes himself in Paris. He touches in the spell of resistance heroes who acquire itself a spot during the war in London and weet have sat with trick and fraud in the jovial veteran circuit. Nobody knows him, everyone thinks that other one knows him. Correctly its ongebondenheid make arranged for the government to him recommend concerning the resistance past of others and he gets a high military function in the occupied French area in Germany. He makes also there furore with its fictitious prowesses, until he love and conscience-base are unmasked. As window narrators in the present historians, people concerned act who are then deceived and the elderly person 'held' that on its life looks back, stylish-ironical Jean-Louis interpret Trintignant by. Data is splendidly and just as absurd as credible. Much of that credibility thank regisseur Audiard to head role player Mathieu Kassovitz, who senses what ouwelijke, traditional environment of the film sticking out. After drawer haine was Kassovitz the hope of the French film, but after its ongelooflijke misser Assassin (s) - to see in Rotterdam, irritation guaranteed - can be written down he as a regisseur. No need, because if actor Kassovitz, in this film Sandrine has seconded Kiberlain and Anouk Grinberg, undoubtedly a beautiful future. Without the effectbejag from its own films Kassovitz show themselves a ingetogen alternative of Woody Allens Zelig: a chameleon and a supporter fantast, too moving to condemn. The way in which he without invitation on re?nie weet coming in is masterly. The zelfgemaakte hero raises fraud to art and has with that also afterwards no effort, because does not hear mislead at living? Mark of Duursma

 

[Salvador]

megee ei tinck dat et ses giv mee sum chawklet an let mee wach tee vee

 

[JessicaAnn]

I didn't know lemurs spoke dutch?